Het Schimmenrijk

SIN IN THE SUBURBS

89, New York, 26 april, na een korte ziekte

Amerikaans regisseur en scenarioschrijver, soms opererend onder het pseudoniem Karl Andersson. In de jaren zestig met collega’s als Russ Meyer en Radley Metzger pionier van het sexploitatiegenre, maar zou later overstappen op harde porno. Debuteerde officieel met de low-budgetproductie Lash of Lust (1962). Tot zijn bekendste softpornotitels behoren Sin in the Suburbs (1964), Pandora and the Magic Box (1965), Flesh and Lace (1965), The Love Merchant (1966), The Swap and How They Make It (1966), Moonlighting Wives (1966), The Bed and How to Make It! (1966), The Sex Cycle (1967), Anything for Money (1967), Vibrations (1968), Odd Triangle (1968), Deep Inside (1968), het Zweedse Inga/Jag – en oskuld (1968) en The Seduction of Inga/Någon att älska (1971), All the Sins of Sodom (1968). The Indelicate Balance (1969), Passion in Hot Hollows (1969), The Young, Erotic Fanny Hill (1971), Young Playthings (1972), Swedish Wildcats/Every Afternoon (1972), Der Fluch der schwarzen Schwestern/The Devil’s Plaything (1974), Deep Throat Part II (met Linda Lovelace; 1974), Confessions of a Young American Housewife (1974), Butterflies (1975), Abigail Lesley Is Back in Town (1975), Slippery When Wet (1976), Misty (1976), Inside Jennifer Welles (1977), Kärleksön/Hot Swedish Summer (1978), Deep Inside Annie Sprinkle (1981) en Inside Little Oral Annie (als Kenneth Morse, 1984). Laatste film: Suburban Secrets (2004).

73, Bremerton WA, 25 april, emfyseem

Amerikaans actrice en zangeres. Debuteerde met de titelrol in de B-film The Bonnie Parker Story (William Witney, 1958). Daarna vooral veel televisie, filmrollen in bijvoorbeeld Riot in Juvenile Prison (Edward L. Cahn, 1959), tegenover Lou Costello in The 30 Foot Bride of Candy Rock (Sidney Miller, 1959), It’s a Mad Mad Mad Mad Worild (Stanley Kramer, 1963), Good Neigbor Sam (David Swift, 1964), The Great Race (Blake Edwards, 1965), That Darn Cat! (Robert Stevenson, 1965), Who’s Minding the Mint? (Howard Morris, 1967) en Never a Dull Moment (Jerry Paris, 1968). Getrouwd met Tarzan-regisseur Robert Day.

THE GREAT RACE

82, Londen, 25 april, doodsoorzaak onbekend

Engels (scenario)schrijver. Behoorde met onder meer John Osborne en Kingsley Amis tot de angry young men, die de realiteit van jongeren uit de Britse arbeidersklasse in de literatuur introduceerden. Hun boeken en toneelstukken werden vaak verfilmd door regisseurs die hetzelfde hadden gedaan in de Free Cinema van de jaren vijftig. Enigszins neerbuigend werd dan vaak gesproken van ‘gootsteenrealisme’ (kitchen sink realism). Voor twee films naar zijn bekendste werken schreef Sillitoe ook zelf het scenario: Saturday Night and Sunday Morning (Karel Reisz, 1960) en The Loneliness of the Long Distance Runner (Tony Richardson, 1962). Een minder bekende, Amerikaanse verfilming, van zijn boek The General, was Counterpoint (Ralph Nelson, 1967). Ook schreef hij de film The Ragman’s Daughter (Harold Becker, 1972).

75, Tours, 23 april, gevolgen van een val

In Frankrijk wonend Amerikaans producent. Tekende samen met Anatole Dauman voor de productie van Gouden Palmwinnaar Paris, Texas (Wim Wenders, 1984). Produceerde ook Blue Collar (Paul Schrader, 1978), Hammett (Wenders, 1982), At Close Range (James Foley, 1986) en Shadow of China (Mitsuo Yanagimachi, 1990). Eerder lang actief als productieleider, bijvoorbeeld van Zabriskie Point (Michelangelo Antonioni, 1970), The Last Picture Show (Peter Bogdanovich, 1971) en The Getaway (Sam Peckinpah, 1972).

Trailer till Hammett från rstvideos trailerarkiv.

69, Paramaribo, 18 april, ernstige aandoening

Surinaams architect en filmproducent en -regisseur. Oude jeugdvriend van Pim de la Parra schreef zich in 2005 in als student aan diens Surinaamse Filmacademie. Vervolgens produceerde Verkuijl een aantal lange films van De la Parra: Het geheim van de Saramacca rivier (2007) en Het laatste verlangen (2008). Verkuijl schreef, regisseerde en produceerde de korte film 13 van ons (2006). Daarna regisserde hij de lange films Wat de vrouw wil… is de wil van God (2008), Ontworteld (2008) en Elk eind is een begin/Chaque fin est un début (2009). Postuum zal zijn film Mijn moeder is overal… (2010) uitkomen. Verkuijl was sinds 2006 secretaris van de Surinaamse Film Academie en met De la Parra en Borger Breeveld oprichter van het Film Instituut Paramaribo.

81, Nanterre, 18 april, natuurlijke dood

In Algerije geboren Frans bijrolacteur. Tot zijn ruim honderd piepkleine bijdragen aan films behoren die in Méfiez-vous des blondes (André Hunebelle, 1950), Sous le ciel de Paris (Julien Duvivier, 1950), Avant le déluge (André Cayatte, 1953), Funny Face (Stanley Donen, 1957), Les cousins (Claude Chabrol, 1958), Paris nous appartient (Jacques Rivette, 1959), Le signe du lion (Eric Rohmer, 1959), La belle américaine (Robert Dhéry en Pierre Tchernia, 1961), Cherchez l’idole (Michel Boisrond, 1963), Paris brûle-t-il?/Is Paris Burning? (René Clément, 1965), Hibernatus/Vriezen we dood, dan vriezen we dood (Edouard Molinaro, 1969), Bof…anatomie d’un livreur (Claude Faraldo, 1971), Le cinéma de papa (Claude Berri, 1971), Un meurtre est un meurtre (Etienne Périer, 1972), Les aventures de rabbi Jacob (Gérard Oury, 1973), La gifle (Claude Pinoteau, 1974), L’important c’est d’aimer (Andrzej Zulawski, 1974), Lumière (Jeanne Moreau, 1975), L’aile ou la cuisse (Claude Zidi, 1976), L’animal (Zidi, 1977), Anthracite (Edouard Niermans, 1980) en Un monde sans pitié (Eric Rochant, 1989).