Toni Sailer


Cover uit 1957
73, Innsbruck, 24 augustus, hersentumor

Oostenrijks skiër, zanger en acteur, voluit Anton Engelbert Sailer. Bijgenaamd Der schwarze Blitz aus Kitz, naar zijn geboorteplaats Kitzbühel. Won als eerste alle drie de alpine nummers op de Olympische Spelen (Cortina d’ Ampezzo, 1956). Daarna succesvol als schlagerzanger en filmacteur. Debuteerde in de hoofdrol van Ein Stück vom Himmel (Rudolf Jugert, 1959) en was vervolgens het middelpunt van het rond hem gebouwde Heimat-vehikel Der schwarze Blitz (Hans Grimm, 1958). Ook in films als Tausend Sterne leuchten (Harald Philipp, 1959), 12 Mädchen und ein Mann (Hans Quest, 1959). Kauf dir einen bunten Luftballon (Géza von Cziffra, 1961), Ein Stern fällt vom Himmel (Von Cziffra, 1961), Auf Wiedersehen am blauen Meer (Helmut Weiss, 1962), Sein bester Freund (Luis Trenker, 1962), Samson e il tesoro degli Incas (Piero Pierotti, 1964), tegenover Zarah Leander in de televisiefilm Das blaue vom Himmel (Wolfgang Schleif, 1964), Ski Fever/Liebe im Schnee (Curt Siodmak, 1966), Das große Glück (Franz Antel, 1967), tegenover Rudi Carrell in Tante Trude aus Buxtehude (Franz Josef Gottlieb, 1971) en Traumbus (Antel, 1979). Later onder meer actief als coach, sportbestuurder en -organisator. Trok zich in 2004 terug als kandidaat-burgemeester van Kitzbühel wegens onverenigbaarheid met zijn talloze andere functies.

Fragmenten met Vivi Bach uit Ski Fever

Pieter Lutz


Als ober in Heb medelij, Jet!, met Piet Römer (links) en Ton van Duinhoven
82, Rotterdam, 20 augustus, hartstilstand

Nederlands acteur, voluit Petrus Gerardus Lutz. Jongere broer van de eveneens acterende Ton (1919-2009) en Luc Lutz (1924-2001). Van de drie broers speelde Pieter in de meeste films, vaak als een laconieke man van buiten de stad, bijvoorbeeld in Pastorale 1943 (Wim Verstappen, 1975) en De lift (Dick Maas, 1983). Filmdebuut in De overval (Paul Rotha, 1962). Voorts onder meer The Family (Lodewijk de Boer, 1973), Heb medelij, Jet! (Frans Weisz, 1975), Knokken voor twee (Karst van der Meulen, 1982), De ratelrat (Verstappen, 1987), Hector (Stijn Coninx, 1987), Amsterdamned (Maas, 1988), A Lonely Race/Alleen maar vrienden (Alejandro Agresti, 1992), Angie (Martin Lagestee, 1993), Lang leve de koningin! (Esmée Lammers, 1995) en Filmpje! (Paul Ruven, 1995). Ook in korte films, bijvoorbeeld In den beginne…tenslotte (Weisz, 1969) en veel theater, televisie (zoals de serie ’t Zonnetje in huis) en hoorspelen.

Lenneke de Coninck


53, Arnhem?, ong. 18 augustus, doodsoorzaak onbekend

Nederlands filmdistributeur, classica en dramadocente. Richtte in 1991 met haar partner Gerard Huisman het onafhankelijke distributiehuis Contact Film op. Nagenoeg zonder subsidie wist Contact een groot aantal vooraanstaande festivalhits aan te kopen voor distributie in de filmtheaters. Het beleid van Contact was altijd compromisloos en eigenwijs. In een interview met De Filmkrant (januari 2006) kondigde De Coninck aan dat Contact er over een jaar mee zou stoppen. Desondanks kocht de distributeur bijvoorbeeld in 2007 nog de winnaar van de Gouden Palm, het Roemeense 4 maanden, 3 weken, 2 dagen/ 4 luni, 3 saptamâni si 2 zile (Cristian Mungiu, 2007). Zuster van Flavieke de Coninck, filmprogrammeur van ’t Hoogt in Utrecht.

Tullio Kezich


In Il posto
80, Rome, 17 augustus, doodsoorzaak onbekend

Italiaans filmcriticus, producent en scenarioschrijver. Vanaf 1946 tot zijn dood toonaangevend criticus, aanvankelijk voor Radio Trieste en later voor verschillende filmbladen en de kranten La Repubblica en Corriere della Sera. Medeoprichter en tot 1965 artistiek leider van het productiecoöperatief 22 dicembre, dat onder meer films voortbracht als Il tempo si è fermato (Ermanno Olmi, 1959), Il posto (Olmi, 1961), Una storia Milanese (Eriprando Visconti, 1962), I basilischi (Lina Wertmüller, 1963), Il terrorista (Gianfranco De Bosio, 1963) en L’età del ferro (Roberto Rossellini, 1964). Schreef met regisseur Olmi de scenariobewerking van Joseph Roths The Legend of the Holy Drinker, dat met Rutger Hauer in de hoofdrol als La leggenda del Santo Bevitore in 1988 de Gouden Leeuw won in Venetië. Tevens co-scenarist van Venga a prendere il caffè da noi (Alberto Lattuada, 1971). Speelde een psycholoog in witte jas in Il posto en een Joegoslavische luitenant in Cuori senza frontiere (tevens productiesecretaris; Luigi Zampa, 1950). Werkte ook veel voor het theater, als bewerker en dramaturg.

Trees te Nuyl


86, Leiden, 16 augustus, longontsteking

Nederlands omroepmedewerker, geboren als Theresia Henrica Brans. Aanvankelijk scriptgirl. Vanaf 1970 hoofd inkoop van programma’s bij de VARA. Haar beleid bij de aanschaf van films en series trok zoveel positieve aandacht dat ze met haar afdeling in 1984 de Zilveren Nipkowschijf kreeg van de televisiecritici. Leidde ook de werkgroep van alle filminkopers, toen de Publieke Omroep de acquisitie nog niet gecentraliseerd had. Tevens voorzitter van de werkgroep Jeugd van de gezamenlijke omroepen en later lid van de programmaraad van de Humanistische Omroep. Weduwe van VARA-televisiedirecteur Piet te Nuyl.

Virginia Davis


Alice’s Wild West Show (1924)
90, Corona CA, 15 augustus, natuurlijke dood

Amerikaans voormalig kinderactrice. Speelde op 4-jarige leeftijd in Kansas City de hoofdrol in Alice’s Wonderland, een vroege film van Walt Disney die live-action met tekenfilm combineerde. Daarna de ster van nog dertien korte Alice-filmpjes (Disney, 1924-25). Speelde ook in de stille western The Man from Red Gulch (Edmund Mortimer, 1925) en The Greater Glory (Curt Rehfeld, 1926). Daarna in Three on a Match (Mervyn LeRoy, 1932) en in een groot aantal piepkleine rolletjes. Later onder meer tijdschriftredacteur, binnenhuisarchitect en makelaar. Kreeg veel aandacht toen in de jaren negentig de Alice-filmpjes werden herontdekt, onder meer als eregast van het festival van Pordenone (1992).

Alice the Toreador (1925)