82, Vicenza, 1 februari, covid-19
Italiaans acteur. Speelde de hoofdrol tegenover Kitty Courbois in de Nederlandse speelfilm Het gangstermeisje (Frans Weisz, 1966), nadat hij eerder al in enkele korte films had gespeeld van Weisz, zijn klasgenoot aan het Centro Sperimentale di Cinematografia in Rome: Ping Pong e Poi (1962) en de parodie op spaghettiwesterns Helden in een schommelstoel (1963). Kort daarna een hoofdrol in La Cina è vicina/China is dichtbij (Marco Bellocchio, 1967). Officieel filmdebuut in La vita provvisoria (Vincenzo Gamna, 1963). Voorts in bij voorbeeld Gli arcangeli (Enzo Battaglia, 1963), Galileo (als Bernini; Liliana Cavani, 1968), Cuore di mamma (Salvatore Samperi, 1969), Necropolis (Franco Brocani, 1970), Il tema di Marco/Frammenti d’amore (Massimo Antonelli, 1972), D’amore si muore (Carlo Carunchio, 1972), Cadaveri eccellenti (Francesco Rosi, 1976), Buon Natale…Buon anno (Luigi Comencini, 1989), La condanna (Bellocchio, 1991), Una storia semplice (Emidio Greco, 1991), Il lungo silenzio (Margarethe von Trotta, 1993), Louis, enfant roi (als Mazarin; Roger Planchon, 1993), Pasolini, un delitto italiano (Marco Tullio Giordana, 1995), A ridosso dei ruderi, i Trionfi (Brocani, 1997), Ormai è fatta! (Enzo Monteleone, 1999), Nessuna qualità agli eroi (Paolo Franchi, 2007), Il divo (als Aldo Moro; Paolo Sorrentino, 2008), Il papà di Giovanna (Pupi Avati, 2008), La passione (Carlo Mazzacurati, 2010), Il volto di un’altra (Pappi Corsicato, 2012), Nessuno mi pettina bene come il vento/No One Can Brush My Hair like the Wind (Peter Del Monte, 2014), Il giovane favoloso (Mario Martone, 2014), Veloce come il vento (Matteo Rovere, 2016), Lasciati andare (als rabbijn; Francesco Amato, 2017), Una storia senza nome (Roberto Andò, 2018), Pinocchio (Matteo Garrone, 2019) en Tre piani (als de dementerende buurman; Nanni Moretti, 2020). Ook zeer actief in het theater.