76, Wilmington NC, 21 maart, gescheurde aorta
Amerikaans regisseur. Broer van televisieproducent Tom Werner. Oscarwinaar in de categorie ‘korte film’ voor In the Region of Ice (tevens scenario; 1976). De afstudeerfilm van het Center for Advanced Film Studies (later: AFI Conservatory) was gebaseerd op een novelle van Joyce Carol Oates. Regisseerde sindsdien Don’t Cry, It’s Only Thunder (tevens cameo; 1982), Prisoners (1983) en No Man’s Land (met Charlie Sheen; 1987). De latere carrière van Werner was vrijwel geheel gewijd aan werk voor televisie, als regisseur van afleveringen van series als en Moonlighting (1985-86), A Different World (1991-92), Medium (2005-11), Ghost Whisperer (2006-09), Law & Order: Criminal Intent (2008), Unforgettable (2011-14), Elementary (2012-13) en Law & Order: Special Victims Unit (2013-19), maar vooral van tv-films. Bekendste titels: Battered (1978), Aunt Mary (1979), Barn Burning (1980), I Married a Centerfold (1984), LBJ: The Early Years (1987), Hiroshima: Out of the Ashes (1990), The Image (1990), The Substitute Wife (1994), Almost Golden: The Jessica Savitch Story (1995), Two Mothers for Zachary (1996), Blue Rodeo (1996), Hefner: Unauthorized (1999), After Amy (2001), Ruby’s Bucket of Blood (2001), Call Me Claus (2001), We Were the Mulvaneys (tevens producent; 2002), Killer Instinct: From the Files of Agent Candice DeLong (2003), Gracie’s Choice (2004), Mom at Sixteen (2005), Why I Wore Lipstick to My Mastectomy (2006), Girl, Positive (2007), Front of the Class (2008), A Dog Named Christmas (2009), Bond of Silence (2010), Prosecuting Casey Anthony (2013). Maakte ook documentaires als Hidden and Seeking (over Frances H. Flaherty, weduwe van documentairepionier Robert Flaherty; 1971) en Findhorn (1974). De laatste dertig jaar van zijn leven actief boeddhist.