Philip Seymour Hoffman

46, New York, 2 februari, onopzettelijke overdosis heroïne

Amerikaans acteur, zowel in theater, waar hij ook regisseerde, als in film. Formidabele aanwezigheid in zowel onafhankelijke als mainstream Hollywoodfilms, volgens velen de beste acteur van zijn generatie. Was nauw verbonden met het werk van Paul Thomas Anderson, voor wie hij in nagenoeg elke film speelde. Oscar als beste acteur voor de titelrol in Capote (Bennett Miller, 2005), daarna drie nominaties voor mannelijke bijrol, in Charlie Wilson’s War (Mike Nichols, 2007), als priester in Doubt (John Patrick Shanley, 2008) en in de titelrol van The Master (PT Anderson, 2012). Maakte zijn filmdebuut in Triple Bogey on a Par 5 Hole (Amos Poe, 1991). Daarna in My New Gun (Stacy Cochran, 1992), Leap of Faith (Richard Pearce, 1992), Scent of a Woman (Martin Brest, 1992),

A Tribute to Philip Seymour Hoffman from Ben Zuk on Vimeo.
de remake van The Getaway (Roger Donaldson, 1994), When a Man Loves a Woman (Luis Mandoki, 1994), Nobody’s Fool (Robert Benton, 1994), Sydney/Hard Eight (PT Anderson, 1996), Twister (Jan de Bont, 1996), Boogie Nights (PT Anderson, 1997), Next Stop Wonderland (Brad Anderson, 1998), The Big Lebowski (Joel Coen, 1998) en zijn doorbraakrol, als telefoonhijger in Happiness (Todd Solondz, 1998). Daarna in Patch Adams (Tom Shadyac, 1998), als travestiet tegenover Robert De Niro in Flawless (Joel Schumacher, 1999), als verpleger in Magnolia (PT Anderson, 1999), The Talented Mr. Ripley (Anthony Minghella, 1999), State and Main (David Mamet, 2000), als goeroe van de rockjournalistiek in Almost Famous (Cameron Crowe, 2000), Love Liza (top-billed; Todd Louiso, 2002), een kleine rol in Punch-Drunk Love (PT Anderson, 2002), Red Dragon (Brett Ratner, 2002), als autistische leraar in 25th Hour (Spike Lee, 2002), als gokverslaafde bankdirecteur in Owning Mahowny (top-billed; Richard Kwietniowski, 2003),

als dominee in Cold Mountain (Minghella, 2003), Along Came Polly (John Hamburg, 2004), de tv-film Empire Falls (Fred Schepisi, 2005), als de schurk in Mission: Impossible III (J.J. Abrams, 2006), The Savages (Tamara Jenkins, 2007), top-billed als de loser die de juwelierswinkel van zijn ouders overvalt in Before the Devil Knows You’re Dead (Sidney Lumet, 2007), als toneelregisseur in Synecdoche, New York (top-billed; Charlie Kaufman, 2008), als deejay van een piratenzender in The Boat That Rocked (Richard Curtis, 2009), The Invention of Lying (Ricky Gervais en Matthew Robinson, 2009), The Ides of March (George Clooney, 2011), Moneyball (Miller, 2011), A Late Quartet (Yaron Zilberman, 2011), The Hunger Games: Catching Fire (Francis Lawrence, 2013), God’s Pocket (top-billed; John Slattery, 2014) en A Most Wanted Man (Anton Corbijn, 2014). Hoffman herhaalde zijn schurkenrol van Plutarch Heavensbee in de nog uit te brengen tweedelige vervolgfilm The Hunger Games: Mockingjay (Lawrence, 2014). Hoffman regisseerde één film, waarin hij zelf de hoofdrol speelde van een limousinechauffeur op blind date: Jack Goes Boating (2010).

In Memory of Philip Seymour Hoffman from Nelson Carvajal on Vimeo.