93, Vic-Fezensac (Gers), 9 oktober, natuurlijke dood
Frans bijrolacteur, artiestennaam van Pierre Louis Rayer. Bijnaam: Pilou. Studeerde in 1954 af aan het Conservatoire National Supérieur d’Art Dramatique en vormde samen met medestudent Jean-Paul Belmondo een informeel gezelschap van acteurs, waartoe ook bij voorbeeld Annie Girardot, Françoise Fabian, Jean Rochefort en Jean-Pierre Marielle behoorden. Vooral bijrollen als magistraat of politieman, in veel films met Belmondo. Vooral bekend door zijn titelrol in de tv-film Adieu De Gaulle adieu (Laurent Herbiet, 2009). Officieel filmdebuut in Les copains du dimanche (Henri Aisner, 1958). Voorts in films als Rue des prairies (Denys de la Patellière, 1959), Les godelureaux/Wise Guys (Claude Chabrol, 1961), Landru (Chabrol, 1963), Ophélia (Chabrol, 1963), Week-end à Zuydcoote/Weekend bij Duinkerken (Henri Verneuil. 1964), Caroline chérie (als Bonaparte; De la Patellière, 1968), Rendez-vous à Bray (André Delvaux, 1971), Piaf (Guy Casaril, 1974), Stavisky… (Alain Resnais, 1974), M. Klein (Joseph Losey, 1976), Le sucre (Jacques Rouffio, 1978), Les chiens (Alain Jessua, 1979), I…comme Icare (Verneuil, 1979), Le guignolo/De losbol (Georges Lautner, 1980), Tendres cousines (David Hamilton, 1980), La provinciale (Claude Goretta, 1980), Qu’est-ce qu’on attend pour être heureux! (als Rudolph Valentino; Coline Serreau, 1982), L’ami de Vincent (Pierre Granier-Deferre, 1983), Le marginal/Kantje boord (Jacques Deray, 1983), Le solitaire (Deray, 1987), À gauche en sortant de l’ascenseur (Édouard Molinaro, 1988), Itinéraire d’un enfant gâté (Claude Lelouch, 1988), Romuald et Juliette (Serreau, 1989), Betty (Chabrol, 1992), Les misérables (Lelouch, 1995), Sous le sable (François Ozon, 2000), Palais royal! (Valérie Lemercier, 2005), L’ivresse du pouvoir (Chabrol, 2006), Le grand Meaulnes (Jean-Daniel Verhaeghe, 2006), Comme un chef (Daniel Cohen, 2012) en Marie-Francine (Lemercier, 2017). Veel tv-werk, bij voorbeeld in de series Rocambole (top-billed; Jean-Pierre Decourt, 1964-65) en Michel Strogoff (Decourt, 1975-77).