Piper Laurie

91, Los Angeles, 14 oktober, ouderdom

Amerikaans actrice, geboren als Rosetta Jacobs. Laurie werd drie keer genomineerd voor een Oscar: als beste actrice (tegenover Paul Newman) in de biljartersfilm The Hustler (Robert Rossen, 1961) en in de categorie ‘beste vrouwelijke bijrol’ als de godsdienstwaanzinnige moeder van Sissy Spacek in horrorklassieker Carrie (naar Stephen King; Brian De Palma, 1976) en weer als moeder in Children of a Lesser God (Randa Haines, 1986). Haar lange filmcarrière telt verschillende periodes van inactiviteit (1955-61, 1966-76), die gedeeltelijk werden opgevangen door televisiewerk. Begon als 17-jarige onder contract bij Universal, waar ze debuteerde als de dochter van Ronald Reagan in Louisa (Alexander Hall, 1950). In deze periode ook in bij voorbeeld The Milkman (tegenover Donald O’Connor; Charles Barton, 1950), Francis Goes to the Races/Francis weet het beter (tegenover O’Connor; Arthur Lubin, 1951), The Prince Who Was A Thief/De zoon van de kalief (tegenover Tony Curtis, in diens eerste hoofdrol; Rudolph Maté, 1951), No Room for the Groom (tegenover Curtis; Douglas Sirk, 1952), Has Anybody Seen My Gal? (top-billed tegenover Rock Hudson; Sirk, 1952), Son of Ali Baba (tegenover Curtis; Kurt Neumann, 1952), The Mississippi Gambler (Maté, 1953), The Golden Blade/Het gouden zwaard (tegenover Hudson; Nathan Juran, 1953), Dangerous Mission (Louis King, 1954), Johnny Dark (tegenover Curtis; George Sherman, 1954), Dawn at Socorro/Nacht in Socorro (Sherman, 1954), Smoke Signal (Jerry Hopper, 1955), Ain’t Misbehavin’ (Edward Buzzell, 1955), Kelly and Me (Robert Z. Leonard, 1957) en Until They Sail/Vrouwen zonder mannen (voor MGM; Robert Wise, 1957).

Verhuisde van Hollywood naar New York uit onvrede over de haar toebedeelde filmrollen. Tot haar latere films behoren Ruby (top-billed; Curtis Harrington, 1977), het Australische Tim (tegenover Mel Gibson; Michael Pate, 1977), The Boss’ Son (Bobby Roth, 1978), Return to Oz (als tante Em; Walter Murch, 1985), de Agatha Christieverfilming Appointment with Death (voor Cannon; Michael Winner, 1988), Tiger Warsaw (tegenover Patrick Swayze; Amin Q. Chaudhri, 1988), Dream a Little Dream (Michael Rocco, 1989), Other People’s Money (Norman Jewison, 1991), Storyville (Mark Frost, 1992), Rich in Love (Bruce Beresford, 1992), Trauma (Dario Argento, 1993), Wrestling Ernest Hemingway (Haines, 1993), The Grass Harp (als de zuster van Spacek; Charles Matthau, 1995), The Crossing Guard (Sean Penn, 1995), The Faculty (Robert Rodriguez, 1998), Eulogy (Michael Clancy, 2004), The Dead Girl (Karen Moncrieff, 2006), Hounddog (Deborah Kampmeier, 2007), Saving Grace B. Jones (Connie Stevens, 2009), Another Harvest Moon (Greg Swartz, 2009), Hesher (Spencer Susser, 2010), Snapshots (top-billed; Melanie Mayron, 2018) en White Boy Rick (Yann Demange, 2018).

Laurie won een Emmy voor haar bijrol in de tv-film Promise (Hallmark; Glenn Jordan, 1986) en werd nog acht keer genomineerd, waaronder tweemaal voor de rol van Catherine Martell in de serie Twin Peaks (1990-91). Overige Emmynominaties voor de single plays The Deaf Heart (Sidney Lumet, 1957), Days of Wine and Roses (John Frankenheimer, 1958) en The Bunker (als Magda Goebbels; George Schaefer, 1981), alsmede voor de series The Thorn Birds (Daryl Duke, 1983), St. Elsewhere (1984) en Frasier (Katy Garretson, 1999). Voorts onder veel meer op tv in de biopics Rainbow (als de moeder van Judy Garland; Jackie Cooper, 1978) en Mae West (ook als de moeder van; Lee Philips, 1982). In haar autobiografie Learning to Live Out Loud (2011) zegt Laurie te zijn ontmaagd door de 22 jaar oudere Reagan, met wie ze een verhouding had voor diens huwelijk met Nancy Davis. Had ook een relatie met Curtis. Gescheiden van filmjournalist Joe Morgenstern.

 

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.