58, Parijs, 23 september, na een lange ziekte
Frans scenarioschrijver en regisseur. Césarnominatie voor origineel scenario en dialogen van de kostuumfilm Ridicule (Patrice Leconte, 1996), die ook genomineerd werd voor een Oscar in de categorie niet-Engelstalige film. Zoals al zijn scenario’s schreef Waterhouse het samen met de arts Éric Vicaut. Het door beide schrijvers geïnitieerde script rouleerde geruime tijd langs producenten, die de financiering niet aandurfden met een onbekende regisseur. Uiteindelijk belandde de film, na te zijn gekoppeld aan de ervaren regisseur Leconte, in competitie in Cannes en won het vier Césars, maar niet voor het scenario. Waterhouse begon zijn filmcarrière als acteur in twee films van Yannick Bellon, een familielid: Jamais plus toujours (1976) en L’amour violé (1978). Ook herschreef hij de dialogen voor La triche (Bellon, 1984) en werkte mee aan de scripts van L’homme qui n’était pas là (René Féret, 1987), Les enfants du désordre (Bellon, 1989) en L’affût (Bellon, 1992). Na het succes van Ridicule kon Waterhouse als regisseur debuteren met de komedie Je règle mon pas sur le pas de mon père (met Jean Yanne; 1999), gevolgd door Mille millièmes (2002). Ook schreef hij mee aan de Franse filmversie van French & Saunders’ Absolument fabuleux (met Nathalie Baye en Josiane Balasko als alternatief; Gabriel Aghion, 2001) en aan Le dernier vol (met Marion Cotillard; Karim Dridi, 2009).