René Verzier

89, Granby (Quebec), 1 januari, natuurlijke dood

In Frans Marokko geboren Canadees chef-camera. In 1966 door de National Film Board of Canada uitgenodigd om daar te komen werken, wegens zijn ervaring in Marokko met beweeglijk camerawerk en natuurlijk licht. Onder meer verantwoordelijk voor het beeld van The Little Girl Who Lives Down the Lane (Nicolas Gessner, 1976) en Rabid (David Cronenberg, 1977). In Canada genomineerd voor de nationale filmprijs Genie voor zijn camerawerk bij Toby McTeague (Jean-Claude Lord, 1985) en The Morning Man (Danièle J. Suissa, 1986). Voorts chef-camera bij films als Valérie (Denis Héroux, 1969), L’initiation (Héroux, 1970), Les mâles (Gilles Carle, 1971), La vraie nature de Bernadette (Carle, 1972), La mort d’un bûcheron (Carle, 1973), The Pyx (Harvey Hart, 1973), Jacques Brel Is Alive and Well and Living in Paris (Héroux, 1975), Rituals (Peter Carter, 1977), High-Ballin’ (Carter, 1978), Search and Destroy (ook operator; William Fruet, 1979), City on Fire/Stad in vlammen (ook operator; Alvin Rakoff, 1979), Fish Hawk (Donald Shebib, 1979), Death Ship (Rakoff, 1980), Visiting Hours (ook operator; Lord, 1982), Deadly Eyes (Robert Clouse, 1982), Of Unknown Origin (ook operator; George P. Cosmatos, 1983), The Vindicator (Lord, 1986), Eddie and the Cruisers II: Eddie Lives! (Lord, 1989), La postière (Carle, 1992), Frozen with Fear (Paul Lynch, 2001) en Je n’aime que toi (Claude Fournier, 2004).

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.