87, Parijs, 5 december, na een lange ziekte
In Frans Algerije geboren Frans acteur, artiestennaam van Robert Adolphe Moyal. Zoon van zanger en muzikant Lili Labassi alias Élie Moyal. Opvallend in bij voorbeeld L’insoumis (Alain Cavalier, 1964), Le grand blond avec une chaussure noire/De grote blonde met één zwarte schoen (Yves Robert, 1972), Deux hommes dans la ville (José Giovanni, 1973), Elle court, elle court la banlieue/Niet iedere nacht is een huwelijksnacht (Gérard Pirès, 1973) en Dupont Lajoie (Yves Boisset, 1974).Aanvankelijk zanger en begeleider van zijn vader. Kwam via de music-hall in film terecht, als vertolker van een groot aantal, overwegend komische bijrollen, kenmerkend voor de zogeheten pied noir-humor. Officieus debuut, als danser, in Port du désir (Edmond T. Gréville, 1955). Voorts onder meer in Un témoin dans la ville (Édouard Molinaro, 1959), Un idiot à Paris (Serge Korber, 1967), L’homme orchestre/Met de muziek mee (Korber, 1970), Il était une fois un flic (Georges Lautner, 1971), Je suis timide, mais je me soigne (Pierre Richard, 1978), Mais qu’est-ce que j’ai fait au bon Dieu pour avoir une femme qui boit dans les cafés avec les hommes? (tevens coscenarist; Jan Saint-Hamont, 1980) en Ils sont partout (Yvan Attal, 2016). Weduwnaar van actrice Lucette Sahuquet. Niet te verwarren met de gelijknamige Franse socioloog (1933-2013).