99, Los Angeles, 6 februari, natuurlijke dood
Amerikaans regisseur, scenarioschrijver, cameraman en producent. Onafhankelijk filmmaker verraste tijdens de eerste grote golf van indieproducties met het gevangenisdrama Short Eyes (tevens productie; 1977) en Alambrista! (tevens camera; 1977), over een illegale Mexicaanse immigrant, waarvoor hij in Cannes (1978) de Gouden Camera (beste regiedebuut) won. Veel eerder had Young al een sleutelrol gespeeld bij twee films die hun tijd ver vooruit waren: hij was coscenarist, producent en cameraman van het antiracistische Nothing But a Man (Michael Roemer, 1964), dat wegens het pessimistische slot destijds geen distributie kon krijgen, maar vanaf 1993 alsnog grote waardering vond; en de zwarte komedie The Plot Against Harry (producent en cameraman; Roemer, 1969), waar mensen pas twintig jaar later om konden lachen (speciale voorstelling in Cannes, 1989). Young regisseerde ook de komedie Rich Kids (1979), het Paul Simon-vehikel One-Trick Pony (1980),
de western The Ballad of Gregorio Cortez (tevens scenario; 1982), de boekverfilming over een fictieve paus van het volk Saving Grace (1986), Extremities (met Farrah Fawcett; 1986), Dominick and Eugene (1988), het Holocaustdrama Triumph of the Spirit (1989), de flop Talent for the Game (1991), Roosters (1993), de erotische thriller Caught (voor televisie; 1996), de IMAX-productie China: The Panda Adventure (2001) en Below the Belt/Human Error (2004). Young produceerde American Me (1992), het regiedebuut van zijn vaste hoofdrolacteur Edward James Olmos. Aanvankelijk maakte Young educatieve films en documentaires, zoals Secrets of the Reef (samen met Murray Lerner en Lloyd Ritter, 1956) en werkte hij voor televisiezender NBC. Overige documentaires onder meer The Eskimo: Fight for Life (1970), Children of Fate: Life and Death in a Sicilian Family (1993) en The Maze (samen met David Grubin, 2011).