82, Parijs, 28 augustus, na een ziekte
Belgisch acteur. Hoofdrolspeler in Belgische en Franse, alsmede enkele overwegend Nederlandse speelfilms, zoals Dokter Vlimmen (Guido Pieters, 1977) en Iris (nagesynchroniseerd door Hein Boele; Mady Saks, 1987). In Antwerpen geboren acteur kreeg een tweetalige opvoeding, Antwerps en Frans. Speelde zijn belangrijkste rollen onder regie van André Delvaux, in Rendez-vous à Bray (1971), Een vrouw tussen hond en wolf/Une femme entre chien et loup (1979) en L’œuvre au noir (1988). Zijn eerste films waren Franse producties, zoals Oscar/Bertrand in on(t)roerend goed (titelrol tegenover Louis de Funès; Édouard Molinaro, 1967) en La chamade (Alain Cavalier, 1968). Ook in bij voorbeeld À tout casser/Buigen of barsten (tegenover Eddie Constantine; John Berry, 1968), Catherine (Bernard Borderie, 1969), Louisa, een woord van liefde (tegenover Willeke van Ammelrooy; Paul Collet en Pierre Drouot, 1972), Le soldat Laforēt (top-billed; Guy Cavagnac, 1972), L’assassino… è al telefono/The Killer Is on the Phone (Alberto De Martino, 1972), Way Out/Verloren maandag (top-billed; Luc Monheim, 1974), Le jardin des supplices/De tuin der folteringen (top-billed; Christian Gion, 1976), L’enfant roi (top-billed; René Féret, 1980), La femme d’à côté (François Truffaut, 1981), Lock (Maxime Debest, 1983), De ooggetuige (Emile Degelin, 1995), Tanguy (Étienne Chatiliez, 2001), Ah! Si j’étais riche (Gérard Bitton en Michel Munz, 2002), Le genre humain – 1ère partie: Les Parisiens (Claude Lelouch, 2004), Dialogue avec mon jardinier (Jean Becker, 2007), United Passions (Frédéric Auburtin, 2014), As Above, So Below (John Erick Dowdle, 2014), L’odyssée (Jérôme Salle, 2016) en La verité/The Truth (Hirokazu Kore-eda, 2019). Verdween in de jaren 80 en 90 geruime tijd uit de spotlights om zich terug te trekken in de Pyreneeën, daarna voornamelijk in Parijs.