70, Amsterdam, 9 mei, doodsoorzaak onbekend
Nederlands filmmaker en producent, voluit Arie Rudolf Monster. Voormalig student van de Vrije Academie (‘Psychopolis’) in Den Haag. Maakte op vroege edities van Film International furore met eigenzinnige ‘grass roots’-documentaires, die hij samen met zijn toenmalige levenspartner Alie Wiering maakte: het korte Hors-d’oeuvre (tevens productie, camera en montage; 1978) en Het vrije leven (tevens scenario, camera en montage; 1981), over alledaagse belevenissen op het Drentse platteland. Veel later zou Monster een bewonderend documentaireportret maken van zijn leermeester Frans Zwartjes, getiteld De grote tovenaar (tevens productie, camera en montage; 2005). Tot Monsters bekendste eigen films behoren de korte fakedocumentaire De videokunstenaar (tevens scenario en montage; 1984), het negendelige Along the Road (tevens scenario en camera; 1986), de road movie Periodes met zon (tevens camera en montage; 1989) en het korte Waiting (2006). Voorts regisseerde hij het korte Modelling (1973), Dormitory Town (tevens productie, scenario, camera, geluid en montage; 1975), de korte opdrachtfilm De vijf vrijheden van beweging (tevens productie, camera en montage; samen met Wiering, 1977), het middellange 24 uur (tevens camera; samen met Wiering, 1979), het kunstenaarsportret Gullivers vergezichten (tevens scenario, camera en montage; 1987), de korte documentaire Koloss (tevens productie en camera; 1989), het korte Welcome to the Nineties (tevens productie, scenario en camera; 1990), het in Rotterdam met de persprijs onderscheiden korte Observations (tevens scenario, camera en montage; 1993), de documentaire Twee Italianen (tevens scenario, camera en montage; 1994) en het korte AONG – The Railroad (tevens camera en montage; 2005).
In 1986 richtte Monster de productiemaatschappij de stichting Jura Filmprodukties op, aanvankelijk samen met Jan Ketelaars, later vooral met Jan Heijs (1952-2006). In 1994 kwam daar distributie- en productiehuis Lava Film bij (ook samen met Heijs) en nog later Oogland (samen met John Albert Jansen). Jura en Lava groeiden uit tot een broeinest van kleine, onafhankelijke en vaak vernieuwende of minstens dwarse filmcultuur. Tot de producties van Monster behoren naast zijn eigen werk films als het op de eerste editie van IDFA met de hoofdprijs – Joris Ivens Award – onderscheiden Birthplace Unknown (Karin Jünger, 1988), het korte Romeo en Julia op de brommer (Albertien Pareau Dumont, 1990), de studentendocumentaire Der Tod in Hilversum (David Blitz, 1991), Mixed Feelings (Jünger en Stephen Warnas. 1991), de documentaire De ontkenning (Thom Verheul, 1992), Terrain vague (Ketelaars en Paul van den Wildenberg, 1992), De korenslag (Leendert Pot, 1992), Johnny Meijer (John Appel, 1993), Laura (Barbara Meter, 1994), de korte speelfilm Een held van onze tijd (Ramón Gieling, 1994), Procedure 769 – The Witnesses to an Execution (Jaap van Hoewijk, 1995), Ongeregeld goed (tevens geluid; Lony Scharenborg, 1996),
de lange speelfilm Off mineur (Gieling, 1996), de korte theaterdocumentaire Ja (tevens camera; Dick Hauser, 1997), Ofrenda de primavera (Gregor Meerman en Jacqueline van Vugt, 1997), de korte dansfilm Zikr (Clara van Gool en Jos de Putter, 1999), The Making of a New Empire (De Putter, 1999), Bovenbad (tevens camera; Scharenborg en Mirjm Boelsums, 1999), Chickies, Babies and Wannabees (Jünger, 1999), Tchau Brasil (tevens montage; Annelotte Verhaagen, 1999), Het zwijgen – Man-kind (Blitz, 2001), Verdronken land (Carin Goeijers, 2001), Het zwijgen – Familiegeheim (Van Hoewijk, 2001), Morgen (Van Vugt, 2001), The Year Zero (Wiek Lenssen, 2001), Ons Waterloo (Sander Burger, 2003), En passant (Boelsums en Scharenborg, 2003), I Soeni, de droom (Goeijers, 2003), Toda una vida (Van Vugt, 2003), De as van de herinnering: portret van de dichter/arts Jit Narain (John Albert Jansen, 2004) en Dal der zuchten (Goeijers, 2004). Monster was cameraman bij Burobruiden (Kathleen Darby, 1980), Waar ze staan (Ketelaars, 1986), Het gat in de muur (tevens montage; Fransjoris de Graaf, 1988), 100% = het hele (Van den Wildenberg, 1992), de korte dansfilms Men of Good Fortune (Hauser, 2000) en Dancing Across the Water – Two Men Walking (Hauser, 2003), La Paloma (Charles Leeuwenkamp, 2001) en Kort Rotterdams – Never Let Go (Claudia Hauri, 2004); hij nam het geluid op van De Steen (Andras Hamelberg, 1985) en Amazing Grace (Ansuya Blom, 1990) en verzorgde de montage van Harrie (Joost Wieman, 1987). Het Nederlands Film Festival wijdde in 1990 een retrospectief aan het werk van Monster.