Silvano Agosti

86, Rome, 12 januari, natuurlijke dood

Italiaans editor en onafhankelijk regisseur. Maakte samen met Marco Bellocchio, Sandro Petraglia en Stefano Rulli de op het Berlijnse Forum bekroonde documentaire over misstanden in de geestelijke gezondheidszorg Matti da slegare/Te gek om los te lopen (tevens montage en een van de hoofdpersonen; 1975). Maakte zijn regidebuut met de speelfilm Il giardino delle delizie/De tuin der lusten (tevens scenario en montage; 1967). Regisseerde daarna de sciencefictionfilm N.P. il segreto (tevens coscenarist en montage; 1971), de Vaticaanse horrorfilm Nel più alto dei cieli (tevens scenario; 1977), Quartiere (tevens productie, scenario, camera en montage; 1987), Uova di garofano (tevens camera, montage en scenario naar zijn eigen roman; 1991), L’uomo proiettile (tevens scenario, camera en montage; 1995), La seconda ombra (tevens scenario, camera en montage; 2000), La ragion pura (tevens scenario, camera en montage; 2001) en de documentaire Ora e sempre riprendiamoci la vita (over de revolutionaire periode 1968-78, tevens camera en montage; 2018).

Monteerde naast zijn eigen films ook bij voorbeeld Gli arcangeli (als Franz Regard; Enzo Battaglia, 1963), I pugni in tasca (als Aurelio Mangiarotti; Bellocchio, 1965), Grazie zia/Wrede liefde (als Alessandro Giselli; Salvatore Samperi, 1968), Donna è bello (Sergio Bazzini, 1974), Il gabbiano/De meeuw (naar Tsjechov; Bellocchio, 1977), Antonio Gramsci: i giorni del carcere (Lino Del Fra, 1977), Forza Italia! (Roberto Faenza, 1978) en de documentaire Otto Klemperers lange Reise durch seine Zeit (Philo Bregstein, 1985). Produceerde met zijn maatschappij 11 Marzo Cinematografica de documentaire Il pianeta azzuuro/The Blue Planet (Franco Piavoli, 1982), Dat was de openingsfilm van Agosti’s Romeinse filmhuis Azzurri Scipioni, dat hij gedurende drie decennia bleef leiden en programmeren; de bioscoop sloot in 2020. Maakte vier afleveringen van een journaal van de studentenbeweging (1968) en samen met zijn kompanen Bellocchio, Petraglia en Rulli de vijfdelige documentaireserie voor televisie La macchina cinema (tevens montage; 1978). Hoofdpersoon van de documentaire Il cinema clandestino di Silvano Agosti (Max Amato en Roberto Mariotti, 2011). Ook dichter, prozaschrijver, essayist, filosoof en montagedocent aan het Centro Sperimentale in Rome, waar hij zelf in 1962 afstudeerde. Vervolgstudie aan de Moskouse filmschool VGIK, waar hij zich specialiseerde in het werk van Sergei Eisenstein.

 

Plaats een reactie

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.