91, Roxbury CT, 26 november, plotselinge natuurlijke dood
Amerikaans (tekst)schrijver en componist. Bijnaam: ‘de Shakespeare van de musical’. Zijn musicals zijn complexer en minder toegankelijk, zowel muzikaal als thematisch, dan de gemiddelde Broadwayproductie, maar worden hooggewaardeerd, zelfs door notoire musicalhaters. De verfilmingen zijn spaarzaam en weinig succesvol, met uitzondering van de eerste, het twee keer verfilmde West Side Story (Jerome Robbins en Robert Wise, 1961; Steven Spielberg, 2021), waarvoor Sondheim de teksten schreef bij Leonard Bernsteins musical. Zijn enige Oscar (en nominatie) kreeg Sondheim voor Sooner or Later (I Always Get My Man), een van zijn originele songs vertolkt door Madonna in Dick Tracy (Warren Beatty, 1990). Sondheim schreef zijn eerste musical toen hij 11 jaar oud was en werd protegé van librettist Oscar Hammerstein II. Vervolgens schreef hij een klein dozijn afleveringen van de sitcom Topper (1953-54). Hij zou later een scenario voor één niet-muzikale film schrijven, The Last of Sheila (samen met Anthony Perkins; Herbert Ross, 1973). Ook schreef hij de soundtrack voor twee non-musicals, Stavisky.. (Alain Resnais, 1974) en Reds (Beatty, 1981), maar zijn muziek behoorde in het laatste geval niet tot de twaalf Oscarnominaties. Ondanks het succes van West Side Story mocht in zijn tweede musical Gypsy (verfilmd door Mervyn LeRoy, 1962), over stripper Gypsy Rose Lee, Sondheim alleen de songteksten schrijven bij de muziek van Jule Styne. Sindsdien schreef Sondheim voor alle eigen musicals tekst en muziek. De bekendste verfilmingen zijn A Funny Thing Happened on the Way to the Forum/De pussycats van het oude Rome (Richard Lester, 1966),
het op Ingmar Bergmans film Sommarnattens leende/Glimlach van een zomernacht (1955) gebaseerde A Little Night Music (Harold Prince, 1977), Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street (Tim Burton, 2007), Company (Lonny Price, 2011), Merrily We Roll Along (Maria Friedman, 2013) en Into the Woods (Rob Marshall, 2014). Een nieuwe filmversie van Merrily We Roll Along (Richard Linklater, 2022) is in productie. Sondheims musical Passion (1994) was gebaseerd op de film Passione d’amore (Ettore Scola, 1981), over de lelijkste vrouw van de wereld. Een andere musical, met de werktitel Buñuel, bleef onvoltooid, maar zou zijn gebaseerd op twee films van Luis Buñuel, El ángel exterminador (1962) en Le charme discret de la bourgeoisie (1972). De plaatopname van Company vormde het onderwerp van een klassiek geworden documentaire: Original Cast Album: Company (D.A. Pennebaker, 1970). Sondheim is te zien in documentaires als Anatomy of a Song (John Musilli, 1976), Broadway: The Golden Age, by the Legends Who Were There (Rick McKay, 2003), Broadway Musicals: A Jewish Legacy (Michael Kantor, 2013), Six by Sondheim (James Lapine, 2013), Best Worst Thing That Ever Could Have Happened… (Price, 2016) en Broadway: Beyond the Golden Age (McKay, 2021).