Susana Canales (Niaucel)

87, Madrid, 22 maart, natuurlijke dood

Spaans steractrice. Dochter van acteur Ricardo Canales. Groeide voornamelijk op in Argentinië, nadat haar ouders in politieke ballingschap waren gegaan, in 1950 terugkeer naar Spanje. Ster van bij voorbeeld Cielo negro (top-billed tegenover Fernando Rey; Manuel Mur Oti, 1951) en het Italiaanse La ragazza di Piazza San Pietro (tegenover Vittorio De Sica; Piero Costa, 1958). Vanaf haar 9de kinderster in Argentijnse films als Concierto de almas (top-billed; Alberto de Zavalla, 1942), Albéniz (Luis César Amadori, 1947), Vacaciones (Luis Mottura, 1947), Con el diablo en el cuerpo (Carlos Hugo Christensen, 1947), La locura de Don Juan (Mario C. Lugones, 1948), El ladrón canta boleros (Enrique Cahen Salaberry, 1950) en Mary tuvo la culpa (Carlos Torres Rios, 1950). Eerste Spaanse film: Sangre en Castilla (Benito Perojo, 1950). Speelde meerdere rollen tegenover acteur Julio Peña, met wie ze van 1953 tot zijn dood in 1972 getrouwd was: Amaya (top-billed in de titelrol; Luis Marquina, 1952), Manicomio (top-billed; Luis Maria Delgado en Fernando Fernán Gómez, 1954), Retorno a la verdad (top-billed; Antonio del Amo, 1956),  El anónimo (top-billed; José Ochoa, 1957), Patricia mía (top-billed; Enrique Carreras, 1961) en Alféreces provisionales (José Luis Merino, 1964). Ook in Así es Madrid (top-billed; Marquina, 1953), Reto a la vida (top-billed; Julio Bracho, 1954), La hermana alegría (Luis Lucia, 1955), Rapto en la ciudad (top-billed; Rafael J. Salvia, 1955), Una aventura de Gil Blas (René Jolivet en Ricardo Muñoz Suay, 1956), Familia provisional (top-billed; Francisco Rovira Beleta, 1958), de Amerikaans-Spaanse coproductie John Paul Jones (als koningin Marie-Antoinette; John Farrow, 1959), La mujer de tu prójimo (Carreras, 1966) en El orden cómico (Álvaro Forqué, 1986). Ook in Italiaanse producties, doorgaans vermeld als Susanna Canales: Il conte Max (Giorgio Bianchi, 1957), Il romanzo di un giovane povero (Marino Girolami, 1958), Fantasmi e ladri (Giorgio Simonelli, 1959), Perfide… ma belle (Simonelli, 1959) en La rivolta dei mercenari (Costa, 1961).

 

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.