69, Amsterdam, 14 februari, na een ziekte
Nederlands producent en consulent, voluit Suzanne Civile Françoise van Voorst Vader. Won samen met Pieter van Huystee een Gouden Kalf in de categorie ‘beste lange speelfilm’ voor Felice… Felice… (Peter Delpeut, 1998). Ook produceerde ze de met een Gouden Kalf onderscheiden lange documentaires De kick/Amsterdams Stadsjournaal 32 (samen met René Scholten; Gerrit van Elst, 1982) en Beeld van een kind (Albert van der Wildt, 1989). Produceerde ook de eerste lange films van regisseur Heddy Honigmann: Metaal en melancholie (1994) en de speelfilm Tot ziens (tevens scenariobijdragen; 1995). Werd na een studie Engelse taal- en letterkunde lid van het collectief Amsterdams Stadsjournaal, waar ze bij voorbeeld de aflevering Leven met de belt (Rosemarie Blank, 1982) produceerde. Richtte daarna samen met Floor Kooij de productiemaatschappij Yuca Film op; Kooij vertrok na korte tijd, en Van Voorst ging door met assistent Barbara Truijen. De eerste productie van Yuca was de korte documentaire De gebroken droom (Kooij, 1985). Voorts onder meer de lange speelfilms Pink Ulysses (Eric De Kuyper, 1990), Wij houden zo van Julio (Ramón Gieling, 1990), Ivanhood (Paul Ruven, 1992) en The Forbidden Quest (Delpeut, 1993) en de documentaires Museumplein (Gerard D’Olivat, 1985), Onder het plaveisel (Barbara den Uyl, 1987), No More Boomerang (Tom d’Angremond, 1988), Er kwam geen handschoen bij te pas (Monique Lamboo, 1988), Noordeinde – Zuideinde (D’Olivat, 1990), Het Gibraltar van het noorden (D’Olivat, 1990), Lyrisch nitraat (compilatie; Delpeut, 1991) en Heimwee naar de dood (Gieling, 1992).
Daarnaast de documentaireserie Chinezen in Nederland (Frans Hoeben, 1987) en Vrouwen vertellen (Nouchka van Brakel, 1992) en de korte films Cadans (Jan Wouter van Reijen, 1986), De zeven hoofdzonden (Frans Weisz, 1990) en Méliès in Color (Ruven, 1992). Onder de naam Ariel Film Produkties maakte Van Voorst de korte documentaire Wakers en dromers (Annette Apon, 1994) en Een winter in Zuiderwoude (Apon, 1994) en de serie Cinema Perdu – De eerste dertig jaar van de film (Delpeut, 1995), alsmede de eerder genoemde speelfilms Tot ziens en Felice.. Felice...
Produceerde veel later voor IDTV Docs, vaak als ‘creatief producent’, de lange documentaires Jimmy Rosenberg – De vader, de zoon en het talent (Jeroen Berkvens, 2006), Staal & Lavendel – De levensladder van Cornelis Verolme (Rudolf van den Berg, 2007), Een beter leven (Karin Junger, 2008), The Rainbow Warriors of Waiheke Island (Suzanne Raes, 2009), Een schitterend offer (Junger, 2010), Janine (Paul Cohen, 2010), Hou me vast – De Dijk (Raes, 2011), Achterland (Albert Elings en Eugenie Jansen, 2011), De beslissing van Wim Maljaars (Kees Hin en Sandra van Beek, 2011), Nederwiet (Maaik Krijgsman en Hans Pool, 2011), Snake Dance (coproductie; Manu Riche en Patrick Marnham, 2012), Bloot – Een film over acteren (Cohen en Martijn van Haalen, 2013), The Only Son (Simonka de Jong, 2013), De mooiste jongen van de klas – en wij (Raes, 2013), Zwart ijs (Geertjan Lassche, 2013) en Vleesverlangen (Marijn Frank, 2015) en korte documentaires als Looking for an Icon (Krijgsman en Pool, 2005), De werkelijkheid van Jan Vrijman (Fabie Hulsebos, 2006), Oud geld en juwelen (Elsbeth Dijkstra, 2007), De huizen van Hristina (Raes, 2007), De groene hemel (Roel van Dalen, 2007), Zwart belicht (Tessa Boerman, 2008), Wende Snijders – De wereld beweegt (Van Dalen, 2008), Meester Ben (Vuk Janic, 2008), Mobieltje (Frank, 2008), Mevrouw (over Sonia Gaskell; Jellie Dekker, 2008), Rebel in pak (Anneloor Heemstra, 2009), Terpe kind mains, terpe – de reis van componist Jeff Hamburg (Deborah van Dam, 2009), Tristan Keuris – Componist met de gouden handjes (Hans Hylkema, 2010), Boef (Erna Slotboom, 2010), De prik en het meisje (Maartje Nevejan, 2011), Mannenbroeders van Kootjebroek (Lassche, 2011), Helene – Een vrouw tussen liefde en kunst (Leo de Boer, 2011), Kinderen van de Hondsberg in 2011 (Van Dalen, 2011), De lege plek (John Appel, 2012), De hartslag van het Stedelijk (Van Dalen, 2012), Verweven wereld – Claudy Jongstra (Allard Detiger, 2013), The Nose (Paul Rigter, 2013), One Hand Clapping (Delpeut, 2014) en :Puck en her Raadsel van de Codes (Boerman, 2014). Lange tijd gedurende verschillende periodes adviseur van het Filmfonds, ook als consulent documentaire (2015-21).