85, Engeland, 2 augustus, doodsoorzaak onbekend
Engels toneelschrijver en acteur, ook vermeld als Thomas Kempinski. Vooral bekend door zijn toneelstuk Duet for One (1980), over een violiste met MS en haar psychiater. Het werd verfilmd onder dezelfde titel (met Julie Andrews en Max von Sydow; Andrei Konchalovsky, 1986); hoewel Kempinski zelf meeschreef aan het scenario, was hij ontevreden over de filmversie, maar niet over de 250.000 pond die hij van producenten Menahem Golan en Yoram Globus ontving, en waarvan hij zijn eigen psychoanalyse en een nieuw huis bekostigde. In Londen geboren zoon van Duits-Joodse immigranten; zijn vader, Gerhard Kempinski, was acteur en directeur van het nog steeds fameuze Kempinski Hotel in Berlijn. Gedeeltelijk opgegroeid in New York, opgeleid tot acteur aan de Royal Academy of Dramatic Arts (RADA), maar zijn loopbaan op de planken werd belemmerd door depressies en agorafobie. Filmdebuut in The Damned (Joseph Losey, 1962). Ook in films als Othello (Stuart Burge, 1965), Stranger in the House (uncredited; Pierre Rouve, 1967), The Whisperers (Bryan Forbes, 1967), Mrs. Brown You’ve Got a Lovely Daughter (Saul Swimmer, 1968), het middellange The Committee (als onthoofd slachtoffer; Peter Sykes, 1968), Moon Zero Two (Roy Ward Baker, 1969), Taste of Excitement (Don Sharp, 1969), The Reckoning (Jack Gold, 1970), Praise Marx and Pass the Ammunition (Maurice Hatton, 1970), Doctor in Trouble (Ralph Thomas, 1970), The McKenzie Break (Lamont Johnson, 1970), Gumshoe (als psychiater; Stephen Frears, 1971) en Adult Fun (James Scott, 1972). Gescheiden van actrices Margaret Nolan en Frances de la Tour.