78, Barcelona, 8 januari, natuurlijke dood
Spaans-Catalaans regisseur, scenarioschrijver en producent. Zijn meer dan dertig lange speelfilms zijn overwegend Catalaans gesproken; de meeste schreef en produceerde hij ook, voor de in 1985 opgerichte firma Els Films de la Rambla. Zijn eerste lange film, de documentaire Ocaña, retrato intermitente/Ocaña, an Intermittent Portrait (1978) toont Barcelona na de dood van Franco door de ogen van schilder José Pérez Ocaña; de film werd geselecteerd voor de sectie Un certain regard in Cannes en is het internationaal bekendste werk van Pons gebleven. Dat de hoofdpersoon homoseksueel en travestiet is veroorzaakte op dat moment een flinke rimpeling bij het Spaanse establishment. Tot Pons’ overige films behoren El vicari d’Olot (1981), La rossa del bar (1986), Puta misèria (1989), Què t’hi jugues, Mari Pili? (1990), El perquè de tot plegat/What’s It All About? (1994), Actrius/Actresses (1996), Caricies/Caresses (1997), Amic-Amat/Beloved-Friend (1998), Anita no perd el tren/Anita Takes a Chance (2000), Morir (o no) (2000), Menja d’amor/Food of Love (2001), Amor idiota (2004), Barcelona (un mapa) (2007) en de musical Be Happy! (2019). Wordt beschouwd als een van de grondleggers van de moderne Catalaanse cinema.