65, Amsterdam. 23 juli, longkanker
Nederlands rietblazer, componist, orkestleider, theatermaker en platenbaas. Medeoprichter van het improvisatiegezelschap Instant Composers Pool (met drummer Han Bennink en pianist Misha Mengelberg; 1967) en het strijdlustige antikapitalistische ensemble De Volharding (met componist Louis Andriessen; 1972) heeft zich een levenlang beziggehouden met vele soorten muziek, van bebop tot Kurt Weill, van smartlap tot opera. Die eclectische interesse maakte van hem een intrigerende filmcomponist, een van de belangrijkste in de Nederlandse film van de jaren zeventig en tachtig. Vaak viel in zijn filmmuziek een ironische ondertoon te herkennen. Won in 1982 een Gouden Kalf voor de vakprijs muziek. Begon als filmcomponist met werk voor Johan van der Keuken, bij Een film voor Lucebert (1967). Eerste speelfilmscore was voor het debuut Blindgangers (Ate de Jong, 1977). Schreef voorts onder meer muziek bij de films De snelheid 40/70 (Van der Keuken, 1970), Beauty (Van der Keuken, 1970), De nieuwe ijstijd (Van der Keuken, 1974), De Palestijnen (Van der Keuken, 1975), Voorjaar (Van der Keuken, 1976), De platte jungle (Van der Keukem, 1978), Dag dokter (De Jong, 1978), Doodzonde (René van Nie, 1978), La fille de Prague avec un sac très lourd (Danielle Jaeggi, 1979), Twee vrouwen/Twice a Woman (naar Harry Mulisch; George Sluizer, 1979), De meester en de reus (Van der Keuken, 1980), de eerste winnaar van het Gouden Kalf als beste lange speelfilm Het teken van het beest (Pieter Verhoeff, 1980), De weg naar het zuiden (Van der Keuken, 1981), het Freek de Jonge-vehikel De illusionist (Jos Stelling, 1984), De ijssalon (Dimitri Frenkel Frank, 1985), De nieuwe golf (Digna Sinke, 1985), I♥$ (Van der Keuken, 1986), De kkkomediant (Casper Verbrugge, 1986), de korte fictiefilm Zondags (Victor Nieuwenhuijs en Maartje Seyferth, 1988), het portret van vakbondsleider Arie Groenevelt Radicaal en rechtlijnig (Remy Vlek, 1992), Hexagon (segment On Animal Locomotion; Van der Keuken, 1994), de verkiezingsdocumentaire De keuken van Kok (Niek Koppen, 1998), Soekarno Blues (Hans Hylkema, 1999) en het televisieportret van politica Annemarie Grewel Ik sta altijd (Maud Keus, 2004). Hoofdpersoon van de documentaire Time Is an Empty Bottle of Wine (Netty van Hoorn, 2000), naar aanleiding van een internationale tournee van het Willem Breuker Kollektief. Komt aan het woord in de documentaires over Van der Keuken Leven met je ogen (Ramón Gieling, 1997) en over dichter en jazzliefhebber Jules Deelder Jazz Is My Religion (Gerard Wessel, 2006). De eerder dit jaar overleden filmmaker Carrie de Swaan was bezig met een multimediale inventarisatie van het oeuvre van Breuker. Levenspartner van actrice Olga Zuiderhoek.